تصویرها شد تیره در من     آیینه‌ام زنگار بسته
دل پرده‌یی از نیل و حسرت     بر صحنه‌ی دیدار بسته
میخانه‌ی متروکِ بی نور     از باده‌نوشان مانده بس دور
دیرَنده بر تاق و رواقش     هر عنکبوتی تار بسته
ای دل، چرا چندین خموشم     کو آن لبِ شادی‌فروشم
اشکِ سبک‌جوشم رهِ خواب     بر دیده‌ی بیدار بسته.
*
نوروز نزدیک است، ای زن!     برخیز و نو کن جامه بر تن
همتای شاخ نسترن شو     کاذین به هر دیوار بسته
فردا که سال دیگر آید     در کار شو تا غم سرآید
بی‌چند ‌و‌ چون کامش برآید     آن ‌کس که دل در کار بسته
از عمر و هستی بهره بر‌گیر     کز این کمان چون بگذرد تیر
برگشتنش را نیست تدبیر     کاین‌جا رهِ تکرار بسته
یاران یکدل کم نبودند     رفتند و ره را آزمودند
سیمین پیِ ایشان گرفته     وین آزمون را بار بسته.