به احترام مانا یاد آقای شجریان
خنیاگر مغموم
صدها چکاوک در گلویش داشت
او
دیوارهای تهمت و نامردمیها را
با عشق ویران کرد
با کولهباری از شرف، عشق به میهن
بر بازویش تعویذی از مهر به مردم
بگذشت از هنگامهی طوفان و آتش
آن مرد مردستان
سیاوش!