شعر معاصر ایران دستکم در دو بزنگاه مهم تاریخی نقشی بیش از یک بیان هنری و کنشی هنرمندانه را بر عهده داشته، یا گرفته است: انقلاب مشروطه و مبارزات دامنهدار سیاسی از دههی ۲۰ تا انقلاب ۵۷. همین رسالت جبری یا اختیاری تاریخی که بر دوش شعر ما بوده، گواهی است بر آن که تعریف، هدف، فحوا و تأثیر سرایش شعر در کشورمان همواره معنایی متفاوت از مبناهای بوطیقایی و تاریخ ادبیاتی و مکتبشناسانه داشته است.
ادامه
اما حافظه ام به تفاهم رسیده است با احساساتم که دیگر نه کشیدگیِ ساق هایت و نه عمقِ کریستین دیورِ پنجاه میلت حجمِ...
این حرف‌ها مناسبِ بَعد است وقتی که برداشتم از سطحِ چهره حرف‌ام را و پوست‌ام بریده‌شد از قبل از قبل از این‌که آغاز...
امشو که فرگ تی تو وستم برگت قلمی نها و دستم امشو قلمم کلو ایگرده دل دین تو لو به لو ایگرده چی لیوه ای دایما و پیته ...
برمانم ازین چریدنِ امن از زوزه‌های خونی زیر پوستم درم بیار بدرانم ازین روز‌گرگی و شب‌برّگی ازین ترادف ناقص كه زن یعنی زن...
هرجا می‌روم با من می‌آیی و حالا به آبیدر رسیده‌ای مردهای کُرد قلیان می‌کشند و چیزی شبیه شعر در من غلیان...
هست شب
سنگی بر گوری
دیوانه شعر
در جدال با خاموشی
جدید ترین خبرها
