برمانم ازین چریدنِ امن
از زوزه‌های خونی زیر پوستم درم بیار
بدرانم ازین روز‌گرگی و شب‌برّگی
ازین ترادف ناقص...

گرهی در صورت
چروکی
به لباس
شباهت زیاد آدم‌ها به یکدیگر
این‌جا
صدای روبه‌رو بلند است
...

پرسید شغل؟
گفتم شاعرم
خندید و کف دستم را مهر زد
روی برگه‌ی اعزام به بیمارستان
افسر نگهبان
شغل‌ام را...

من خوبم 
در شهر
اما
بسیار زباله تولید می‌شود
درخاکچال پردازش 
       ...

فروبارِ عیشِ وِلَرم
تَنانه‌ی سُریدن به نور.
لمسِ لغزانه‌های گرم
هَمْ‌نافِ حلقه‌ی بلور.

بر پیراهن بیمارستان
رنگی ازچشم‌ها
نفس‌ها 
          شمرده 
 ...

من حواسم همیشه پرتِ توئه
آره من مردِ بی‌حواسِ توام
عاشقم، مبتلام، دیوونه‌م
من یه‌لحظه از انعکاس توام
...

حافظ به فکر بار امانت بود
بارش چه بوده است؟نمیدانم!
من فکر بار کیسه‌ی سیمانم
بر شانه‌های کارگری ساده

من...

 اما ترافیک تردد گوزن‌ها به سوی ماه
زیاد بود 
و قاتی شده بود با
رانندگیِ بی قانون مرده‌های سرخپوست
ادامه شعر

دفترچه‌ی خاطراتی کوچک
نام او زندگی‌ست
و شناسنامه‌ای بی‌اعتبار با مهر باطل
نام او مرگ است
انسان...

تنهایی یكی از نام‌های شب است.

غبار ماه بر ساختمان‌های شهر نشسته
باد از انتهای خیابان‌ بر‌می‌خیزد
...

من که کسی بویی نبرد از چند و چونم
دیوانه کرده گرگ‌ها را بوی خونم
بر آینه ناخن کشیدم‌... وهمی آرام
بیرون زد از...

اعتراف می‌کنم 
این مذاکره را نمی‌فهمم 
که آیا تاک را باید
نوشید یا گاز زد؟
اعتراف...

گاهی به این‌جا می‌رسم: سایه روشن سکوت، بخشی از نگفته‌هایت را بر دوش می‌کشد ،چیزی بگو ،نام کوچکت را از یاد برده بوده‌ام،...

زخم خوردی و زندگی کردی
باز هم در میان چاقوها
سخت باش آنقدر که ساده شود
زندگی بین بچه پرروها
تلخی‌ات را به...