برای دریاچه‌ی خشک‌شده‌ی زادگاهم اورمیه

امروز...

از اتاقی پیاده می‌شوم
در هیچ خانه‌ای نیست
از اتوبوسی پیاده می‌شوم
در هیچ خیابانی نیست
از شهری پیاده...

شبیه نغمه‌ی مادر بود
نه
گرگ آن طرفِ در بود
چه زود دست کسی رو شد
که با تو عین برادر بود

نمک به زخم تو...

حافظ به فکر بار امانت بود
بارش چه بوده است؟نمیدانم!
من فکر بار کیسه‌ی سیمانم
بر شانه‌های کارگری ساده

من...

تقدیم به کادر درمان کووید 19، دلسوزانی از خاطره‌ای دور
که شکل خودخواهی ما نیستند.
باد
ایستاده نایستاده
درجا...

امشو که فرگ تی تو وستم 
برگت قلمی نها و دستم
امشو قلمم کلو ایگرده 
دل دین تو لو به لو ایگرده 
چی لیوه...

زخم خوردی و زندگی کردی
باز هم در میان چاقوها
سخت باش آنقدر که ساده شود
زندگی بین بچه پرروها
تلخی‌ات را به...

دست نگه دارید‌!
به اداره‌ی احوالات منطقه‌ای دور
درخواست فرستاده‌ام
آن نام که به فرخندگی‌اش...

نباشی اگر
شعر     گمانه‌زنی‌ست نه بیش
مگر     رگه‌ای از تو   ...

ترس از تراس پایین
پایان مقاومت در جریان مقاوم باد
مقاومت در خطوط بی سبب جان
جان کندن از ساقه 
ساقه به...

بر پیراهن بیمارستان
رنگی ازچشم‌ها
نفس‌ها 
          شمرده 
 ...

می‌توانی باشی
آن وقت
«سوناتِ مهتاب» است
که از پنجره
بر پیكر برهنه‌ی تو می‌تابد
و...

نومیدی
هوایی‌ست
که تنفس می‌کنیم
امید
دردی‌ست که می‌کشیم
رنجی که می‌بریم.

 اما ترافیک تردد گوزن‌ها به سوی ماه
زیاد بود 
و قاتی شده بود با
رانندگیِ بی قانون مرده‌های سرخپوست
ادامه شعر

هرجا می‌روم 
با من می‌آیی
و حالا به آبیدر رسیده‌ای
مردهای کُرد قلیان می‌کشند
و چیزی شبیه...