هرجا می‌روم 
با من می‌آیی
و حالا به آبیدر رسیده‌ای
مردهای کُرد قلیان می‌کشند
و چیزی شبیه...

بگو تمامش کنند 
فقط 
این دست‌ها که می‌تنند روی تنت  
چشم‌های مرا می‌کَنند 
ادامه شعر

نومیدی
هوایی‌ست
که تنفس می‌کنیم
امید
دردی‌ست که می‌کشیم
رنجی که می‌بریم.

ترس از تراس پایین
پایان مقاومت در جریان مقاوم باد
مقاومت در خطوط بی سبب جان
جان کندن از ساقه 
ساقه به...

دفترچه‌ی خاطراتی کوچک
نام او زندگی‌ست
و شناسنامه‌ای بی‌اعتبار با مهر باطل
نام او مرگ است
انسان...

ﺍﺯ ﻣﻮها ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﭘﻨﺪﺍﺭ ﻏﻤﯽ ﮐﻪ داشت ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺵ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩ
ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﺼﺎﺭﻩ‌ﯼ ﮔﯿﺎهاﻥ
ﻭ ﺻﻤﻎ ﭼﺴﺒﻨﺎﮎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ،...

حرفی که بهار با خزان گفت
پاییز، به ‌باغِ خشکمان گفت
این هیزم لال، زیر آتش 
گُل را به ‌رساترین زبان گفت
...

           بۆ مشتێ دڵتەنگیی کچانی شەنگال و ئێمە 

 کە ژن 
کراسی تەکاندە...

به شعری برایت فکر می‌کنم
نمی- نوی- سمش
شبحی در شب، مسح شده
تلاشی مذبوحانه برای زنده ماندن
و کُشتنت به رسم...

زخم خوردی و زندگی کردی
باز هم در میان چاقوها
سخت باش آنقدر که ساده شود
زندگی بین بچه پرروها
تلخی‌ات را به...

آه ای غرور متصل به غم
آه ای همیشه خنده‌های کم
آه ای عبورهای دم به دم
تا کجا خیال را رها کنم

بادبادکم به هر...

بر پیراهن بیمارستان
رنگی ازچشم‌ها
نفس‌ها 
          شمرده 
 ...

به گلوله گفتم برگردد
فریادش را
و‌ یادش را در پوکه جا بگذارد
و بگذارد قلب من برای عشق
و برای آ
زا
...

تا بوده
من تنهاترینِ تو بوده‌ام
چه بی‌آمدِ آدمی،
چه بی بِرَفتِ جهان.

هی در من مانده به هزار و یکی...

با تلویزیون
درباره‌ی مسائل خانوادگی حرف
  می‌زنم
دستم در یک کاسه است
با یخچال
روزی
با...