شب از شبهای پاییزی ست |
شب از شبهای پاییزی ست |
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت |
نهنگ خونی دریای من |
بگو به لیلا |
بر نوار رود |
مه جاده ها را می پوشاند |
دست می بَرد درصدا |
در نوربازیِ چهره و نقاب |
در راه |
از ابد به بعد |
دویده های مرا تا پایان به ابتدا برگردان |
امشب جای تو را |
خورشید دیگری پشت این روز رنگِ پریده |
روزی که دور می‌شدی بعد از تو |
در بستر رودی خشک |
این روزها |
سکوت پرنده‌ها کاش اردیبهشت بخند تا انار |
تنهایی مرا از پا انداخت |
خدا به‌خیر کند سر صبح |
همه‌چیز یک لحظه بود |
درختان |
با عبور کدام عابر |
حالا |
هرجا می‌روم |
دوست داشتنت |
دِل‌ْ به رنگ و بو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده پس دِل‌ْ خُوْ به دریا زَه خَیْمَی خُوْ به صَاْرا...ادامه مطلب... |
کسی مراقب این در است از جایی به بعد |
صندلی‌ها ساکتند |
با لوحِ شکسته‌ی پیمان |
در سردسیرِ جدایی |
نباشی اگر |
همین‌که آینگیِ آب و آبگینه می‌نگرم |
شاخه گلی که روی میز بود و |
تا دم در |
وسوسه می‌شوم که بدانم درخت چیست |
یازده دقیقه پیش در جنگ با خودم شکست خوردم |
شعری‌ست در باران، که شاعرها نمی‌دانند، |
ارتفاع همه چیز را کوچک می کند ارتفاع همه چیز را به هم نزدیک می‌کند |
بی‌گمان نیاموختم تگرگ را |
از خفقان |
برای محمد رضایی‌راد |
همیشه می‌دانستم از کدام سو می‌آید |
چرخ می‌خورد در هوای خیالی گشاده، چرخ می خورد در هوایی دورانی، که پیش چشم است و نقش |
صدای اول؛ سپیده که می زند (جهان مقدس...ادامه مطلب... |
-جهان به رخ نمونی و دستم بگیرید و |
دو آشیان تهی‌شده از تتمه‌ی تخم‌هاشْ سوک...ادامه مطلب... |
هو هو |
چهاردست در دامـنه پدربزرگم همیشه...ادامه مطلب... |
بساز این خانه را با چندتا آجر كنار هم كه آویزان شود بر چاردیوار اتاقت باز چه می‌خواهد مگر یك روستا تا روستا...ادامه مطلب... |
یادمان مانده نمدهایت و زیلوهایت چرخ خیاطی‌ات افتاده ته انباری قوری‌ات مانده لبِ طاقچه در گرد و غبار |
کارون رنگ پریده عادت داشت از لیوان‌های لب شکسته آب بخورد |
ما که در بیداری از هم گریزانیم |
کوه‌ها عقده‌ی دلت باشند، رودها اشک جاری‌ات باشند پدر! ای پهلوان پیر شده! آاای مستغنیِ فقیر شده |
می‌دوم |
کاش می‌شد در سرمایِ صبح |
زیر این باران تو چرا خیس نمی‌شوی |
به موسیقی مغرب |
یل/دا* کجاست که مادر |
نانت را آجر کرده‌اند |
اگر لختی در این ساعت مثلِ ما زیاد پیدا می‌شد |
چه ربطی دارد چه ربطی |
خطر از بیخ گوش جسد گذشت عقب رفت سال ها اینبار باران |
در حافظیه روزی کتابخانه‌ای دایر بود |
آویخته از زمستانم كسی به دریا برده شد كابوسی...ادامه مطلب... |
شما حقیقت را برده‌اید به ماضی |
ردی به‌جا می‌ماند ردی به‌جا می ماند تازه‌آمده لنگان‌لنگان |
تباهی‌اش را دیدم، آنکه او تنش از شیر سپیدتر بود. |
روحِ ویران زمین‌گیرِ تن بود زیرِ پایت درختِ جوان مُرد |
ورق می‌زنم عکس‌های تو را، که سرزنده و شاد می‌ایستی من امّا اسیرم به بی‌عکسی‌ام؛ ببین گوشه‌ی خنده‌هایم کج است |
برمانم ازین چریدنِ امن |
برمانم ازین چریدنِ امن |
از خبرت كه می‌آمد خبر نداشتی |
كه لبم برسد سر وقت را جدا كند از لاشه‌ی شب |
نمی خواهم که در کلاف راه‌ها سر در گم شوم |
شعرمون مُهرِ غضب خورده رئیس غم وبال دلِ تنگمون شده دل بده ما دلمون خونه رئیس |
آنگاه آب خون دهانش را ماه ایستاده بود گرم تماشا بادی که بادبان تو را می‌برد |
توی فنجان آهویی |
قرمز نشسته بود |
از رد شدن‌هایِ در عبورم از فرو‌رفتن‌هایِ در غرقم از این‌ها حرف می‌زند سی‌و‌سه‌پل با من ...ادامه مطلب... |
دیگر چه باقی مانده است؟! |
چشمانمان را زیر بال‌های پرنده‌ها پنهان کردیم |
نهر، نهر بود وُ |
اگر نام تو |
به کدام آوار پناه ببریم |
آیینه می پرسد: چطوری؟! بیهوده در این خانه هستم |
خارجی- شب |
جز آخرین غزل که به نامت شهید شد یک لحظه از تو گفتم و یک قوم سر سپرد خلقت حدیث آینه‌ای تکه‌تکه بود |
از پشتِ سرم چیزی نمی‌دانم ایستاده‌ام کنار پنجره |
کدام حنجره بر دهانم نشسته است هزار خون نریخته در من است! هر ویرانهای |
اوچماق اوچون |
تکجه ترن‌لر، اوتوبوس‌لار قاپی‌لارینی آچدیلار اوزومه |
طفره می‌روم... |
باران می‌آید |
مرا به آغوشت می‌کشاند |
چشمانت |
دو بال گشوده‌ام |
هردن بوش-بوشونا اوتوروب |
میلاد توست امشب و چون سال‌های قبل لعنت به من که دشمن یک مرد دیگرم |
باشکوه است شب اگر بشود با دو چشمان تو به آن نگریست |
هرچه کاغذِ سفید در جهان و هر کجاست |
چه کشیده‌ست |
مکالمات
|
ما سه سه نفر بو بودیم آقا! |
این‌جا باغ جهان نماست! هر صبح ، جارچی‌ها از ارغوانی‌ها...ادامه مطلب... |
شبهای متراکم |
جسدی قدیمی |
باید برخیزم |
در تراس ایستاده‌ام |
وقتی روی صورت‌ها گفتم سر هر کوچه |
سرخورده از تکدی ِ عشق و دخیل ِ تن... گوری برای شهوتِ هر گورکن شدن رنج ِ بزرگداشتِ دندان ِ گرد ِ گرگ؛ با میش‌های...ادامه مطلب... |
بند یک: لخت‌ها، درخت‌ها، بند رخت‌ها، لباس‌ها دو: اتاق‌های بسته... تاق‌های بسته... های بسته... بس |
عروس را که از دریا گرفتند من محو بودم |
دوشیزه‌های خودتَرَکان |
مسجد اذان می‌گفت، ما سجاده وا کردیم شبهای ما را تیغ تنها قدر می داند زردِ قناری را میان شعله پَر دادیم |
جهان خوردمْ و کارها راندم و عاقبت کارِ آدمی مرگ است. |
چرا که من می بینم |
اقل کم بود گم هر هیچ که اقلیت مغز از فتح روشنگرانه‌ی تومورهای...ادامه مطلب... |
عشق او داستان مرموزی‌ست، همه‌جا رنگ اضطراب زده لیلی شعرهای امروزم، ادبیات را نمی‌فهمد باز خورشید من...ادامه مطلب... |
از در باز شد و داخل آمد
|
به ژوكوند باید گفت |
|
در جیبت |
در جیبت |
گذشت ادامه مطلب... |
و حالا تو |
تعداد خط‌های زیر چشمم داشت سر به خیابان می‌گذاشت |
بنشانندم به‌جای بال روی پروازهای نرفته |
ببین این همه خون دارد از من می‌رود و این تازه یک چشمه‌اش است |
پس تو و مصلحت |
خانه‌ی شاعران جهان بسوزد اگر بی تو بخواهند |
بگذار |
هیچ نیمه‌ای |
ترک شرب بی‌پیر |
مثل عنکبوتی که بر دیوار |
ای هیاهوی لامکان ابداء |
پدربزرگ لاشه‌ی تنگاتنگی بود |
همیشه یک نعش روی دوش من است |
می‌روم تمامم را به تخت بدهم |
و من پَرت افتاده‌ام از دستی که |
بر تپهای از این دوردستها
|
در آینه بغلی ماشین گمش کردم |
|
اگر نه تشنه بود چرخ چاه چرا خشک می‌چرخید و گریه روی کتف‌های خسته فایز دشتی را جیغ می‌کشید؟
بغض ...ادامه مطلب... |
طوری از دریا به دیوانگی می‌رفتیم |
«به تو که عاشقت شدم اما شوهرت به زبان زیردریایی‌ها حرف می‌زد» لیورپول را پیوست موهات کرده‌ای |
گلوله و برف مرا به کجای خود رسانده |
سر به دیوار می‌کوبی این همه خونریزی در رگهای تو |
از در گذشت و رد شد از دربار با اسب |
به کجا می رود و یال بر‌افراخته رخش؟ |
قبل به شانه می‌گیرند |
همه‌چیز از این‌جاست |
قمر در خانه |
روزگاری خورشید استعاره ی بزرگ شاعران بود |
مردی آمده که سطرهای خوب می‌زاید آتش...ادامه مطلب... |
از دعاهای ناپیدای زمان‌های گذشته |
دامنم به‌دست باد |
تلپ |
بختم بلند |
گذشتند از ما ادامه مطلب... |
خودم را نمی‌دیدم |
به فصل برف رسیدم و |
هلهله می‌کشد ایلی |
تویِ قناری دویدی |
بگو تمامش کنند |
به کندوان عسل می‌ماند |
دارم نگاه می‌کنم و این شب یک گوشه‌ی اتاقم و تنهایی |
این‌جا از دور |
باید به رسمِ پاییز |
می‌کنم فکر می‌کنم |
به گردنه‌های برفگیر فکر می‌کنم |
ردّ پای تو هنوز آن‌جاست |
با آمال و آرزوهات ایستاده‌ای غمین و...ادامه مطلب... |
پایین آمده بودم که راه تو را بروم که راه تو بشود خلیج، بشود اسکله، پهلو بگیرم در تو در مرغان دریایی‌ات، وقتی طوفان سگ کیست! آبشار‌ها وقتی پایین...ادامه مطلب... |
جایی باید تلفنت را قطع می‌کردم جایی باید خودم را قطع می‌کردم می‌گذاشتم میان یک لیوان آب. ...ادامه مطلب... |
فضا لبریز زمزمه است جهان دارد می‌ترکد از صدای زمزمه و ما ابرو گره‌کردگان پریشان، گیج می‌خوریم در روز و روزنه ای سنگ! |
از زمستان گذر کرده است با یالی سپید و دهانی غرق خون که بلوط می‌خوانَدش چه مردی است که بر گمان عصر گام می‌کشد ...ادامه مطلب... |
از جان خیابان چه می‌خواهم که طولش را در کادری یک‌طرفه به عکس می‌سپارم. از جان درختان خیابان چه می‌خواهد عکس وقتی به مهر پوستش را بر پوست زمختشان...ادامه مطلب... |
وقتی که بادهای موافق، مخالفند، در قلب کوچکت نرسیدن شناور است از بادبان پاره شده حدس می‌زنی؛ دریا برای قایق تو مرگ‌آور است وقتی...ادامه مطلب... |
در این شعر می‌خواهم مثل یک روانپزشک حرف بزنم:
لطفاً فکر نکنید روح انسان‌ها کهنه میشود نه، ...ادامه مطلب... |
سر بر کمرگاه تو نهاده‌ایم ای خیابان! و دست‌هایمان بر هزار گردن تو ، وبال است. جنین زهدان تو جنبیدن در...ادامه مطلب... |
بفرمایید! کسوف در اتاق است. ابلیس با شیار رگ‌هایش بر پنجره‌های کدر ظاهر گشته است. |
جمعه از دهان تقویم روز از ساعت هفتِ صبح و من از چشمان تو افتاد. یک لایه بهت ضخیم و شورابه‌های اشک سهمی که برداشتم از...ادامه مطلب... |
- یک آفریقای بزرگ می‌دود زیر پوست خاورمیانه‌ام با جنگلی پر از زرافه‌های وحشی در موهای قرمز وحشی‌ام و...ادامه مطلب... |
صبح زود روی سیم برق یک قمری طوری اندوهگین می‌خواند که من دلم می‌خواهد با عجله به خانه برگردم کلید بیندازم / در...ادامه مطلب... |
پایین آمده بودم که راه تو را بروم که راه تو بشود خلیج، بشود اسکله، پهلو بگیرم در تو در مرغان دریایی‌ات، وقتی طوفان سگ کیست! آبشار‌ها وقتی پایین...ادامه مطلب... |
جایی باید تلفنت را قطع می‌کردم جایی باید خودم را قطع می‌کردم می‌گذاشتم میان یک لیوان آب. می‌گذاشتم به امید جوانه‌زدن به...ادامه مطلب... |
صندلی همیشه برای نشستن نیست میشود مثل تو روی صندلی ایستاد میشود زیر پایت را...ادامه مطلب... |
در ساعات معینی از شبانه‌روز آدم‌های زیادی در شهر راه می‌روند کسانی از آن‌ها از لحظه‌ی قتل برمی‌گردند کسانی...ادامه مطلب... |
اما ما همه (حتی او هم گردن گرفته به نقش ستاره در پایکوبی دسته‌جمعی و تو پیچیده ای موهای بلندت را |
حتی گرفتند آرزوی دیدنت را این روزها از من تو را از تو منت را حتی خدا بو برده از تو در قنوتم چادر نمازم می‌دهد بوی تنت را |
برف خونین نشسته بود روی سیم‌های تلگراف سامورایی پیر هاراگیری درختان سیب را به چشم خود دید وقتی خبر رسید در میان رودان |
تن از تبر به موج زد هوای سمّی ریشه‌ای که در گلو کبوتر داشت. ادامه مطلب... |
در پس شیشه‌ها کدام حس مشکوک است که فکر کاکتوس جوان را هزار راه می‌برد آه ای فکر بعید! كه بی‌هوا سمت پنجره مي‌روی |
از درد، دل بریده حتماً چاقو که هی می‌رود و بر‌می‌گردد و غیظ میان دو ابرو یعنی تردید تسکین اگر منم خون از...ادامه مطلب... |
کوچه هم اگر باشم نامی ندارم نشان به آن نشان که سر مرتعش سایه‌ای افتاده بر شانه‌ی دیوار روبه‌رو پس یحتمل کنار آمده باشم با...ادامه مطلب... |
گئجه‌نین باغرینا سوزولن هایام بولودلار چینیندن بویلانان آیام گونش‌له ائکیزم آی‌لا قارداشام گؤیون قونشوسویام اولدوزا...ادامه مطلب... |
روح سرخ آتشم در نطعِ زر پیچیده‌ام شور پروازم که در ترکیب پر پیچیده‌ام هیچ صحرایی ندارد تاب دیدار مرا در جنونستان صحرایی دگر پیچیده‌ام |
دیوار می‌تواند مست کند برهنه برقصد بر سر هر چهارراه و آبرو بریزد از معماری شهر که انگورهایش در زیرزمین‌ها می‌رسد |
زنی که استخوان‌هایش را پُک می زند و نیمه‌شب خاکستر خود را از روی پُل به رودخانه پرت می‌کند «پری کوچک غمگینی...ادامه مطلب... |
شبیه یوسفم شرمنده‌ی لطف برادر‌ها دلم بازار شام است و سرم بازار مسگر‌ها
دلم قرص است پشتم تا ابد خالی نخواهد شد ...ادامه مطلب... |
دار آغاجی هاردا قورولاجاق؟ سنچمک حاققی واریمیزسا... سنچمک حاققی، لوطفن مومکونسه اؤز ائویمیزده مومکونسه بیر گمی ده مومکونسه...ادامه مطلب... |
بو گؤی لرین ایشیغی بو گوندوزلر گئجه لر اونوتقاندیلار، اونوتقان آما گاهدان یادلارینا دوشوروک آداما ساری گلیرلر، ...ادامه مطلب... |
قره بولوت گلیر دورور گؤلون اوسته گلیر کوچه باشینی آلیر ایندیجه یاغاجاق یاغماییر سن گلیرسن منی گؤرمه دن سوووشورسان |
چییینیندن اؤپورم گؤل ایسی گؤل دادی وئریر
بیر نشعه واردی منده اؤزومده دئییلم بیلمیرم نه دن...ادامه مطلب... |
