کسی مراقب این در است
دست می کشد
روی لباسها
روی گناه
روی تنهایی
آدم خیال میکند
او را اشتباه گرفتهاند
از جایی به بعد
دنیا
در را به روی آخرین نفر
میبندد
و به آخرین صندلی
اشاره میکند.
کلمات کلیدی : شعر | مجله شعر |
شاعر : مانی چهکندینژاد