شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

کسی که دست زیر سر گذاشته 

...
                    (از این زخم‌های خانه‌ی ماست 
                    توده‌ی سرخ بر زمینه‌ی تاریک)

کسی که دست زیر سر گذاشته 
به آرامش کفنی 
آسمان را می‌کاود

مژه‌ها نسیم خنک را حس می‌کنند

فکر پایان اما دلتنگی یک‌شبه‌ای‌ست 
هنگامی که به پهلو دراز می‌کشی
امتداد دست را می‌بینی 

نگاهِ به توقف
تودوزی لایه‌های شب را ایمن می‌کند
فکری‌ِ این‌که نوک دست می‌تواند از دل روزنامه بیرون بزند
بدرد
از جایی که تای کاغذ
سفید بی‌کلام است 

زخم هر بار مرا به یاد می‌آورد
امکانی‌ست برای وجودی که تغذیه‌اش کنم 
امکان این‌که انگشت بر دهانش گذارم
 

مهدی یزدی

شعرها

آیینه می پرسد: چطوری؟!

آیینه می پرسد: چطوری؟!

بابک دولتی

دنیا دوباره زهر خودش را ریخت، خون گُر گرفت گوشه‌ی شریانم

دنیا دوباره زهر خودش را ریخت، خون گُر گرفت گوشه‌ی شریانم

محمود صالحی‌فارسانی

شغل تمام وقت

شغل تمام وقت

بکتاش آبتین

راویِ سایه‌های ناتمام

راویِ سایه‌های ناتمام

سیدعلی صالحی

ویدئو

و به نام عزرائیل

و به نام عزرائیل

افروز كاظم زاده