اگرچه از همه‌ی شهر بی‌نقاب‌تری
هنوز پرسشی، از قبل بی‌جواب‌تری
شکست و ریخت به پایت تمام من اما
گمان کنم که پی خانه‌ای خراب‌تری
کدام‌مان از بازی کنار خواهد رفت؟
منی که تشنه‌ترم یا تو که سراب‌تری
اگرچه مانده‌ام این جا خمار چشمان‌ات
تو دیرتر برسی بهتری، شراب‌تری
نشد هر آن چه نوشتم قبول باید کرد
تو از تمام غزله‌ای ناب، ناب‌تری
