رفت آن سوار کولی، با خود تو را نبرده
شب مانده‌ است و با شب، تاریکی فشرده

دوباره می‌سازمت وطن!
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم،
...

تصویرها شد تیره در من     آیینه‌ام زنگار بسته
دل پرده‌یی از نیل و...