مدیرمسئول ماهنامه «وزن دنیا» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: داستان ماهنامه «وزن دنیا» به یک ایده قدیمی و 12 ساله برمی‌گردد؛ روزهایی که من در قالب یک خبرنگار حوزه ادبیات صفحه‌ای به نام «چاپ اول» را در روزنامه فرهیختگان منتشر می‌کردم و شنبه هر هفته ستونی در آن می‌نوشتم که «وزن دنیا» نام داشت.
وی ادامه داد: آن صفحه که مسئولیتش با من بود، حدود 100 هفته در روزنامه فرهیختگان منتشر شد و خلاصه‌ای بود از آنچه که قرار است در مجله «وزن دنیا» منتشر شود. در آن دوره صفحه «چاپ اول» فضایی بود که ما هر هفته اشعاری را در آن منتشر می‌کردیم و ستون «وزن دنیا»، ستونی بود که من در آن به وضعیت شعر در آن هفته و اتفاقاتی که افتاده بود، می‌پرداختم.
این روزنامه‌نگار با اشاره به استقبال از صفحه شعرش در روزنامه فرهیختگان گفت: آن صفحه در روزنامه فرهیختگان، خوب دیده شد و هر هفته مخاطبان زیادی درباره آن صحبت می‌کردند و به آن می‌پرداختند. در آن دوران عمده شاعرانی که در ایران فعالیت داشتند با صفحه ما در ارتباط بودند.
وی افزود: در آن دوره استقبال از آن صفحه به قدری خوب بود که مدیرمسئول وقت روزنامه فرهیختگان از من برای افزایش فروش روزنامه تقدیر کرد؛ چراکه روزهایی که ستون «وزن دنیا» و صفحه شعر منتشر می‌شد، فروش روزنامه حدود 1000 نسخه افزایش پیدا می‌کرد امروز بعید می‌دانم فروش کل برخی روزنامه‌های حرفه‌ای ما به 1000 نسخه برسد.
سوری در توضیح ایده راه‌اندازی نشریه اظهار کرد: از همان زمان و با توجه به استقبال مخاطبان دائم به این موضوع فکر می‌کردم که چطور می‌توان این صفحه را گسترش داد. در این سال‌ها بارها به آن فکر کردم و با دوستانی که همدل بودم مشورت کردم و سرانجام به طرح نهایی رسیدم و در سال 96 تصمیم گرفتم که کار را آغاز کنم؛ بنابراین درخواست راه‌اندازی مجله در حوزه تخصصی شعر را دادم و خوشبختانه بعد از مدتی مجوز گرفتم.
وی ادامه داد: کار مجله و جمع‌آوری مطالب از آذرماه سال گذشته شروع شد و به این ترتیب با دوستان و همکارانم تلاش کردیم تا برای شعر ایران رسانه تشکیل دهیم؛ چراکه فکر می‌کنم این روزها به قدیمی‌ترین هنر ایران چندان توجه نمی‌شود و این در حالی است که شعر قرن‌ها کلام حکمت ایرانیان بوده و اگر دنیا ایران را می‌شناسد به واسطه شعر و شاعرانش است. بنابراین باید گفت که اگر چه مدیوم‌های جدیدی مثل سینما و تئاتر در سال‌های اخیر بسیار مطرح است؛ اما هنوز هم شعر شاعران ما خریدار دارد و این هنری است که به نام ایرانیان نوشته شده است.
این شاعر با گلایه از وضعیت شعر امروز گفت: متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که ما هر ساله شاهد کاهش اعتبار حوزه شعر هستیم. شاید یکی از دلایل این باشد که شاعران دوران درخشان و طلایی ما یکی یکی فوت شده‌اند و هنوز جایگزینی برای این افراد پیدا نشده است. از طرف دیگر مدیوم جدیدی مثل موسیقی، سینما، تئاتر و هنرهای تجسمی به قدری رشد کرده که جای شعر را گرفته‌اند.
سوری در توضیح وضعیت مجله‌های شعر گفت: در شرایط فعلی «وزن دنیا» ادعای خیلی بزرگی ندارد و تنها قرار است رسانه همه شعر ایران باشد؛ چراکه این روزها رسانه‌ای وجود ندارد که به شعر بپردازد و فقط هرازگاهی مجلاتی آمده‌اند و یکی دو شماره منتشر کرده و بعد تعطیل شده‌اند. اگر بخواهیم منصفانه با این قضیه برخورد کنیم، باید بگوییم که این مجلات به دلیل آنکه تداوم نداشتند، نتوانسته‌ا‌ند اثرگذار باشند.
وی ادامه داد: از طرفی بیشتر نشریاتی که در این سال‌ها شروع به فعالیت کردند، به تبلیغ یک جریان خاص فکری پرداختند، در حالی که «وزن دنیا» این ادعا را دارد که قرار است رسانه همه جریان‌های شعر ایران باشد. ما در «وزن دنیا» از قالب‌های کلاسیک مثل رباعی، غزل و مثنوی گرفته تا قالب‌های آوانگارد که این روزها نوشته می‌شود، از شعر سپید و نیمایی تا ترانه را پوشش خواهیم داد. ما رسانه یک جریان خاص شعری نیستیم و قرار نیست تا عده‌ای را حذف کنیم؛ ما قرار است که در این رسانه آنچه را که در شعر ایران اتفاق می‌افتد مطرح کنیم.
این شاعر که این روزها در سمت سرپرست مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران فعالیت می‌کند، «وزن دنیا» را نشریه‌ای خصوصی خواند و اظهار کرد: با توجه به حضور من در شهرداری تهران شاید شائبه‌هایی ایجاد شود که این نشریه دولتی است؛ اما باید از همین تریبون اعلام کنم که این نشریه 100 درصد خصوصی است و ریالی از جایی دریافت نمی‌کند.
سوری با اشاره به محتوای مجله «وزن دنیا» گفت: «وزن دنیا» به صورت کاغذی و فیزیکی منتشر می‌شود و همزمان سایت، توئیتر، اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی آن نیز فعال است و بدون شک سرریز مجله در سایت منتشر خواهد شد. شماره نخست «وزن دنیا» حدود 210 صفحه است و برخلاف سایر نشریه‌ها که داعیه ادبی دارند و 80 درصد مطالب آن درباره شعر است، تمرکز خاصی روی شعر دارد؛ به عبارتی 80 درصد مجله «وزن دنیا» شعر است و 20 درصد نیز به پرونده‌های هدفمند می‌پردازد؛ یعنی هر مطلبی در این نشریه منتشر نمی‌شود؛ چراکه ما «جُنگ» نیستیم که هر مطلب ارسالی را منتشر کنیم.
مدیرمسئول مجله «وزن دنیا» در پایان گفت: در 150 صفحه‌ای که به شعر می‌پردازد از فرمول خاصی پیروی می‌کنیم. ما در هر شماره 12 قسمت داریم که یک قسمت به شعر استان تهران و یک قسمت به شعر مهاجران اختصاص دارد و بخش‌های ثابت هستند. 10قسمت دیگر نیز به شعر استان‌های دیگر می‌پردازد و در هر شماره متغیر است. یعنی برنامه ما این است که در هر فصل سال، شعر 30 استان به همراه شعر تهران و شعر مهاجرت را پوشش دهیم.
مجله «وزن دنیا» به مدیرمسئولی پوریا سوری از اول خردادماه در 208 صفحه و به‌بهای 30هزارتومان عرضه خواهد شد.
