زیرزبانی می‌طلبد عروس زبان
تا که شعر شود
دخترک ولی از رقص
فقط سرسری بلدست
از عشق
کاغذ خط‌خطی
که هیچ کسش به سوی خدا
پست نمی‌کند
پشت اتاق دربسته
کِل می‌کشند
کلمات تکه تکه
راه خروج نمی‌یابند
مثل همیشه
سرنوشت بی‌زبان
پیش ازشروع
طی می‌شود
پروانه‌ی لرزان
به کتاب کهنه
پر و بال
تسلیم می‌کند.
