کاغذ به شکل اتفّاق
افتاده روی میز
یک سر سکوت می‌کند
یک سر به انتهای گذشته لبخند می‌زند
-اتصّال چند نقطه به هم
می‌تواند پایان همه‌چیز را قطعی کند
این چیزی‌ست که دلم می‌خواست تو گفته باشی
حالا بهار، فصل نیست
زنی‌ست که راه رفتنش با تو در خیابان
اتصال چند نقطه است به هم
دیگر
