شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

مرا آوازی نیست

مرا آوازی نیست
سرودی نیست
خیالم
پریشان است
و خواب چشمانم
پر است از شاخه‌های بیهوده
مرا صدا بزن
زیرا در این سرا
سر من روی سنگ تنهایی است.
 مرا به باغ ببر
کو باغ؟
می‌دانم.
مرا به آشتی پروانه‌ها که خواهی برد
به چشمه‌های زلال سپیده‌ی فردا.
دلم عجیب گرفته است.
 

غلامحسین چهکندی‌نژاد

تک نگاری

شعرها

 ساکن یک جهان آواره

ساکن یک جهان آواره

فاطمه شمس

درد که بیاید

درد که بیاید

راهبه خوشنود

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

جواد محمدی فارسانی

کابوس

کابوس

امیربهادر کریمی