برای اثبات خدا
دو حفرهی سیاه
که قربانیان زیادی را میگیرد
کافی نیست؟
من زیباییهای زیادی را دیدهام
و اگر رگهای درختان بخشکد
و جهان به انتها برسد
ناراحت نمیشوم
من زیباییهای زیادی را دیدهام
عطرت را در ترقوهی شانهات
سوسوی چشمانت
در تپش مخدوش نور ماه
چشمهای تو
ادامهی غلیظی از شباند
و حالا می فهمی
چرا قربانی شدن در مقابل تو را
ترجیح میدهم
به شب های کویر.