بختم بلند
یا تو کوتاه می‌آیی
گل‌گل پیرهنم عروس می‌شود و
خوابم نشان/
این‌بار هم شروع می‌شوم
با شعر بی‌شعور
لی‌لی و پله‌ای که مدام
خواب از سرم می‌پراند و 
تا انتهای خانه‌ی هفتم/
با کوبه‌ی دری 
دست می‌کوبد و دست می‌بندد به پیرهنم
که نشان نخفتگی‌ دارد
این‌بار هم من می‌مانم و حوضی
آب از سرش می‌گذرد...