با بخت خواب آلوده ات خوش باش و خو کن
کمتر خودت را با خدایت روبرو کن
گوش خدا پر شد برای حل مشکل
با چرخ خیاطی مرتب گفتگو کن
غم را بکش در سوزن حسرت به دقت
هر پاره گی آرزویت را رفو کن
عشق مگو را بر گل دامن بدوز و
دست دلت را پیش تنهاییت رو کن
باید به چشم آینه شاداب باشی
چین و چروک خستگی ها را اتو کن
با آرزوی اینکه از نخ نان بسازی
سر را در آغوش پتوی خود فرو کن