شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

زنانِ اسطوره پیراهن ابریشمی می‌پوشند

و بابل زمینی سوخته بود
بازمانده‌ی جنگ‌های کهن
و زنان و کودکان گرداگرد آتش
                           سماع می‌کردند
جنگل از صدای تبر و زخم درخت‌ها 
و کوی وبرزن از صدای تازیانه حکایت داشت
مؤمنان به نمازعشق می‌ایستادند با وضوی خون
زبان‌های سرخ عقلِ سبز برباد می‌داد
و درگاه بلند دیرِ مغان هیچ نمی‌لرزيد 
سوختنِ زنده زنده‌ی اسب‌ها درآتش شیهه‌شان
و گرازان و سگ‌ها سراسر شب را به پلشتی می‌الوند*
ما و میراث روزگار فراموش‌شده
که تا هنوز به رسم ادیان گذشته گوسپند قربانی می‌کنیم
و خونش را به سر و روی کودکان می‌پاشیم
که از نحسی روزگار بی هیچ هراسی عبور کنیم
کُندر و عود 
اسپندِ در آتش را
آهو و پلنگ بو می‌کشند
و جهان قطب گم‌کرده نه جنوبش پیداست نه شمال

زنانِ اسطوره اما پیراهن ابریشمی می‌پوشند
و فرشتگانی در حبس ساحران
با جمجمه‌های بلور و طلسم
شیطان‌پرستان  زنجیر و میخ برای  مسیح در دست داشتند

علیرضا کرمی

تک نگاری

شعرها

لیوان چای منتظر بودم 

لیوان چای منتظر بودم 

معین صباغ‌مقدم

بدون وقفه دویدن

بدون وقفه دویدن

فرزین منصوری

«به تو که عاشقت شدم اما شوهرت به زبان زیردریایی‌ها حرف می‌زد»

«به تو که عاشقت شدم اما شوهرت به زبان زیردریایی‌ها حرف می‌زد»

مرتضی بختیاری

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

جواد محمدی فارسانی