زیرپوست شهر، زخم کهنه‌ای
نفس می کشد و، دستی ازهزاره‌ی روان پریشانت، سطرساکت خاموشی را برمی‌چیند ،بااین‌همه، هنوز حس ناتمامی مرا به کشف لبخندهای ساده‌ی تو می‌کشاند،نترس، با تو خلوت رویای روشنی، در پیش است
شعرها
صوت ها
ویدئوها
کتاب ها
زیرپوست شهر
محمود معتقدی
تک نگاری
