و مشتِ واشده‌ی باد
به آن
اشاره‌ی مطلوب
و خواهشِ انگشت
رویِ جاریِ تن
و پروانه سیاه
به وقتِ مکیدن
و ناگزیریِ پاها
رویِ راه
این اندوهِ من است
که...
به‌جایِ تو حرف می‌زند
بانویِ خانه‌ی من
متولد ۱۳۳۶ دامغان، ساکن گرگان.
مجموعه‌های منتشر شده: «به اتفاق بگویید که نیفتد»،«از بام ریخته‌های پرهیز»
