...
در راهی نه‌چندان هموار
درختانی با ريشه‌های كمابيش پيدا
ترتيبی داده‌اند
تا تلاطم اين لهجه‌ی پوستی
شكلی به رسم هياهو ترسيم كند
تن به اين خاک می‌دهم و
منتظر
در لابه‌لای سنگ‌های كناری می‌نشينم
از دور
چند علف را نظاره می‌كنم
كه با بادها در ميانه‌ی اين راه در سفرند
و روی خاک ترسيم سراب می‌كنند
اما در دهان سنگ‌ريزه‌های امسالی
شايعه در جريان است و
در حافظه‌ی برگ‌های زرد كه دقت می‌كنم
زمين
بذرهای رسيده را در تنم می‌روياند
