...
از همین دوروبر
لابهلای این سطور
از اوج صدای بودنم
تا همین لحظه
که اینجام
لابهلای این سطور
از همین دوروبر
مرا ببر
مرا ببر بر لحظههایی بنشان
که نشان از هیچ
هیچ نباشد
آغوش فردا را
برای دیروز من بگشا
تا شاید
حسرت خوابیده در این شعر
صبح بعد از این
پس از نوشیدن یک لحظهی کامل
کامل
کامل نمیشود چرا این شعر