پاییز تندیس درختانی است
که شکوه بهار را در عریانی تن‌هاشان
پنهان کرده‌اند
پاییز حضور مشتعل برگ‌هاست
بر حافظه‌ی ناامن زمین
پچپچه‌های شفاف باد
که مسیر توهم ابر را
بر چهره‌ی سیال آسمان دگرگون می‌کند
پاییز زنی‌ست در تبسم رنگ
ایستاده در ساکت غروب
با پیرهن کولیان به تن
به رنگ انار و نارنج
و باد با دستانی حلقه‌زده
بر کمرش گیسوان شعله‌ورش را
چون فواره‌های آب در آسمان به
رقص برآورده
