با این حروف پریشان
با این حروف گریزان به ابتدای صدا
چه چیز گفتنی‌ست؟!
انگار تمام واژه‌ها
از گفتن-نگفتن چیزی در آغاز
پشیمانند
اما کدام راه به گذشته‌ست؟!
بازگشتن شکلی از ادامه است
ایستادن شکلی از ادامه است
و حتی مرگ شکلی از ادامه است
هیچ‌چیز از پیش رفتن در زمان، در امان نیست
حتی همین واژه‌های فرّار که می‌گویند:
«هیچ‌چیز از پراکنده شدن در امان نیست»
پراکنده می‌شویم
تا آخرین ذره.
مسافریم مثل تپه‌های شنی
ایستاده‌ایم و بادهای زمان،دورمان می‌کنند.
