از دوپا آویزانیم
از سرشاخه‌ی سپیدارانی
که باغ را دور زده‌اند،
گل‌پونه‌ها
گل‌پونه‌های مُنگُل
به خیال آن‌که آب توی جوب
به حلق ما ریخته می‌شود
اشک می ریزند
اشک‌های خودجوش
که دم به دقیقه جنازه‌ای تازه را غسل می‌دهند.
متولد 1368، دهدشت.
کتاب ها
Books
اشعار
poetry
صوت ها
audios
ویدئوها
videos
بیوگرافی
سیاهـْدار
جمال‌الدین بزن
