شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

اول صدا پدرم بود

اول صدا پدرم بود
بعد یک قطره اشک 
بالاخره مردی که دهان نداشت 
و زمین مه آلوده مادرم.
گفتم: چگونه سنگ باشم در ابدیت بی چراغ 
و چند شکم سنگ بیاورم 
در خیال های پرسه زن ؟
- این آغاز آن هزاره کبود بود -
از لمس پله  گفتم 
و گرانش روزافزون بام؛
شاید دلیل این همه تنهایی 
 پیوند افتراقی ما باماه است ؟ 
-و این آغاز آن هزاره سرخ بود- 
چرخیدم
آ یینه ها تمام قد نبودند 
و در تصاویر نازل شده باد می آمد 
و در شیارهای مزرعه خون می دوید...
آنو! خدای زمان!
که فرو کردن نیزه در سینه 
و سوزاندن علف آموختی به ما 
و در گوشمان زمزمه کردی «پادشاهی خدا نزدیک است» 
حالا گورستان ها پر می شوند 
 ما بر هیچ مرده ای گریه نمی کنیم 
کجاست آن هزاره بی آغاز؟...

زهرا حیدری

تک نگاری

عطا و لقای امید

عطا و لقای امید

سید‌فرزام حسینی

طنز، جراحی‌ست

طنز، جراحی‌ست

سجاد گودرزی

شعرها

دو شعر از پوران کاوه

دو شعر از پوران کاوه

پوران کاوه

ای دوریِ نزدیک

ای دوریِ نزدیک

هادی میرزانژاد موحد

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

مانده یک کوچه و تنها یکی از ما دو نفر

جواد محمدی فارسانی

زیر سایه‌ی یک درخت

زیر سایه‌ی یک درخت

محمدباقر کلاهی اهری