این شراب به قبل از مسیح برمیگردد
به تاکی در اورشلیم
وقتی خدا
یک عامی مهربان بود
و با شفقت به گلّههایش نگاه میکرد
این شراب به بعد از مسیح برمیگردد
به خمرهای که چیزی از پیشینیان با خود دارد
در برفی که از کمر گذشته
گردنهها را راه میزند
و دهکدههای زیادی گرسنه میمانند
و خدا همچنان آدمی عامیست
این شراب به مسیح برمیگردد
وقتی پوست فهمید دردناک است
و شراب پاسخ در خوریست
و رنج
اصیل ترین نژاد در خاورمیانه است
شراب برمیگردد
و میشود سروته جهان را
در هایکویی هم آورد
که شراب
از مسیح به بعد
راههای فرار زیادی داشته است
برای یهودیان از آشویتس
برای در امان ماندن از تشعشعات هستهای
برای جرئتی
که بیشتر دوستت بدارم
شراب هستی
و یاد میدهی
اقیانوس هرچه آرامتر
و بیاعتناتر
به خودت برمیگردی
و آدم
همان زمان که بخشی از خودش را کشف کرد
آمریکا متولد شد
و آدم
همان زمان که بر خود فرود آمد
بر ماه هم
شراب به تو بر می گردد
می خندی
و در دی ماه
گل
قدری سرختر میشود