ایمان به نام ما اقامت نکرد
تا بر مدار مقابر ماندیم
- در شبی
دقیقاً در انحنای شبیم
و می‌دانند من از گروه قرون
چندان زیبا خرامیده‌ام بیرون
اکنون
انبوه رقصند‌گان اندوه
دیگر، سوی تن آیید
- در جدید می‌راند
که نسیم مطرح
در اتاقک فروکش کرد
و آوازه‌خوان، در اعتلا
حلقوم نوار را فشرد.
- اما ما در نشئه‌ی هفتم:
- رز مدرن سر‌به‌زیر
آسمان‌های اسبق فصلی
ماه مادینه را خبر کنید
قشنگینه پوش اعصار
تا بر اندام سبز باغش
بهار نمی‌آید!
که نه مادر بمب‌ها
که نه مار آفاقی هزار کیلومتری
آفتابی معلق در اتاق
با فلس‌های فیلی جفت‌و‌تاق
نه که شهرزاد با ریش آبی
نه که علی‌بابا یا چهل دزد بغداد
لشکر گل‌های حمورابی
- در اکد تانک‌ها توبه‌کارند!
