پا گذاشتی تو دنیا که چی شه؟
چن تا بغضو میخوای کم نیاری؟
بعد عمری تحمل ندونی
رو کودوم درد مرهم بذاری
پا گذاشتی به دنیای سردی
که تهش مردنی تو سکوته
هرطرف سر بچرخونی بازم
هیبتی از غمت، روبهروته
پابهپا میکنه آرزوتو
این جهان حسود و طلبکار
پا گذاشتی توو دنیا که چی شه؟؟
دس به دس میشی تو این لجنزار
راهحل تموم غماتو
گریه و بغض و دل تنگیاتو
حال و روز عجیب شباتو
خرج یک مرگ بیآبرو کن
خاطره، عشق، دلبستگیها
میشه بیداد و هی کم میآری
دختر ساده و غافل من
سخته از عشق سردربیاری
از عدم اومدی تا بمونی؟
تا کجا قصهتو مینویسی؟
تا کجای جهان درندشت
مینویسی و از گریه خیسی
دختر برف و بارون دی ماه
سایه شو، محو شو، ناخلف شو
رد شو از تکتک خاطراتت
با وجود شکفتن، تلف شو
راهحل تموم غماتو
گریه و بغض و دلتنگیاتو
حال و روز عجیب شباتو
خرج یک مرگ بیآبرو کن.