أینَ عمار نفْسِ امّاره؟!؛
عشقِ بیاتفاق را چه کنم؟
من فراقم! فراق یعنی من؛
من فراقم! فراق را چهکنم؟
وسطِ ازدحامِ تاریکی،
هایوهویِ چراغ را چه کنم؟
در جهانی که منطقش گاو است،
بحث با هر الاغ را چهکنم؟
.
.
أینَ عمار نفْسِ امّاره؟!؛
نفْسِ باچاره! نفْسِ بیچاره!
با توام تندیِ زبانِ تبر!
با توام چشمِ تیزِ قدّاره!
گرچه خود را نَفَس نَفَس زدهام،
مثلِ یک شهر بعدِ خُمپاره،
نَفَسم را خودت بِبُر ای نَفْس!
نَفَسم را بِبُر به یکباره!
.
.
أینَ عمار نفْسِ امّاره؟!؛
با توام نفْسِ بیوجود! بخواب!
نَفَس بختِ مِهگرفتهی من!
آتشِ در حصارِ دود! بخواب!
بیفراز! ای فقط نشیب! بسوز!
بیفراز! ای فقط فرود! بخواب!
شب بلند است و عُمر کوتاه است،
نفْسِ لوّامه باش و زود بخواب!
.
.
أینَ عمار نفْسِ امّاره؟!؛
لذتی نیست در نظارهشدن؛
آسمان ابری است! شب گیج است!
خستهام از تبِ ستارهشدن؛
نخِ قلبم میانِ دستِ تو نیست؟!
با توام ای دلیلِ پارهشدن!،
من که نامم [رسالتِ شعر] است،
بروم سمتِ جشنواره شدن؟!
.
.
نفْسِ امّاره! مارِ چندین سر!
با توام! با تو! آاای نیلوفر!
گُلِ مردابیِ بدونِ دلیل!
گُلِ مردابیِ بدونِ ثمر!
با توام! با تو خنده سر تا پا!
با توام! با تو گریه سرتاسر!
شاهدِ عینی هزاران شعر!
شاهدِ عینی هزاران شرّ!
بچه شیرِ همیشه خوابآلود!
بچه خرسِ همیشه خوابآور!
با توام شاغلِ بدون حقوق!
با توام شوخیِ حقوقِ بشر!
شرف شمسِ هرچه مولانا!
شرف شمسِ هرچه انگشتر!
آاای نیلوفرِ قدم به قدم!
آاای نیلوفرِ نفر به نفر!
.
.
؛تو که در چشمهای منتظرم،
شدهای چارچوبِ در، دیوار؛
بیتو هر شب تِلوتِلو خوردم،
با کمی فازِ خوب در دیوار
یا سرت را بکوب بر قلبم!
یا سرم را بکوب در دیوار!
شرفِ عشق را حراج نکن!،
صبح و ظهر و غروب در [دیوار]
.
.
نفْسِ امّاره! نفْسِ خونآشام!
سُرخ کردی شبِ سیاهم را
قاتلِ من! شغاد زادهی من!
پُر کن از نیزه قلبِ چاهم را
من که در چنگِ خاطراتِ توام،
چهکنم چشمِ گریه شاهم را؟
أینَ عمار تا که از یادت،
برهاند دلِ پر آهم را؟
.
.
نفْسِ امّاره ی کمان ابرو!
قاتلِ قلبِ هر شکار کجاست؟
أینَ عمار فِرفِری گیسو؟!
حاملِ هر طنابِ دار کجاست؟
ای قمارِ همیشه بی پایان!
شوقِ جان کندن از قمار کجاست؟
مرگ [عمارِ با بصیرتِ من]،
آخرین راهِ بیفرار کجاست؟
.
.
أینَ عمار نفْسِ امّاره؟!
أینَ عمار نفْسِ تکراری؟!
با توام اوجِ لذتِ سیگار!
با توام رنجِ زیر سیگاری!
از تو کی میشوم رهای رها؟
از تو ای بدتر از گرفتاری!
عمروعاصی بلای جانِ دلم!
هی تظاهرنکن که عماری!
پانوشت:
1. أینَ عمار؟ [عمار کجاست؟]
2. عمار بن یاسر یکی از مشهورترین صحابه ی پیامبر و یکی از برجستهترین مریدان علیبن ابیطالب بود که در جنگ صفین جانبه جان آفرین تسلیم کرد. عمار به بصیرت و آگاهی شهره بوده است.