راه رفتن با باد 
و به یاد‌آوردن سطر‌به‌سطر خواندن تو 
زمانی که 
سال‌ها
تو را ورق می‌زد
و من 
از درخت خواسته بودم 
اجازه بدهد سنگ بوده باشم 
اکنون در موعد دیگری هستیم 
تو 
در فصل دیگری نوشته می‌شوی
و کسی از سنگ خواسته است 
اجازه بدهد درخت بوده باشد

راه رفتن با باد 
و به یاد‌آوردن سطر‌به‌سطر خواندن تو 
زمانی که 
سال‌ها
تو را ورق می‌زد
نه
از همان نخست قرار نبود 
نه جاده‌ای
نه مقصدی 
هم‌سوی اشاره علف بماند