آرام دارد روز 
می‌گویم: دوام می‌آوریم 
خیزابی از کلمات در دوردست پیداست
و زمینهْ تکرار می‌شود:
زاغی در پهنه‌ی آبی 
صنوبری از حاشیه‌ی دفتر 
زیبارویی بر دریچه‌ی ایوان 

در‌هم می‌پیچند خاطره و خیال
در ازدحام 
در بوی رنگ غلیظ تپه‌ماهورها 

درختچه‌ی آتش به سخن در‌می‌آید بر گلدان خشک 
زمستان را در خود پذیرا می‌شود 
و می‌افسُرَد.
خیزاب فرو می‌نشیند