به شعری از تو آبستنم !
به شهادت آفرودیت.*
برلبْ دعایِ گرم ِ وصال
در دلْ غِنجی گُنگ و مُحال
یادت امّا قابلهای قابل.
ترسم برسرِ زا رَوَد این دلِ واماندهی حزین!
مردِ دوجان دیدەای !؟
آخرالزمان است نازنین!
*آفرودیت: در اساطیریونان ملقب به الههی عشق
زیبایی و شورجنسی است.
