دِلْ به رنگ و بو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اوجورْ كه مِبو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
پس دِلْ خُوْ به دریا زَه خَیْمَی خُوْ به صَاْرا زَه
هَرْكار كه شُوْ خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
وَرْ سَبْزَه گُذَرْ خَیكِرد، سیزدَی خُوْ به در خَی كِرد
چَاْردَی تو دَ تُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه های و هو دَاْرَه هَیْ هَیِ چُنو دَاْرَه
بی های وَ هو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه اَاْرِزوْ دَاْرَه درد و رنجِ مردم رَه
مرگی اَاْرِزوْ خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
آهِ دلِ بیچَاْرا خودْ ظلمِ ستمكَاْرا
چُو سنگ و سبو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه چَنْگَلُاْنی نَاْ از خونِ كَسُوْ رنگی
غرق و برقِ خُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه بَد كُنَه خود خَلقْ، زِر عَبا وَ یا زِرْ دَلق
از غصّه پَخُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه مردمِ مارَه گریه دَ گَلو دَاْرَه
گریه دَ گَلو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اونِ كه زَنَه خَاْلُو وَرْ مُرده لَقَطْ اِمْرو
فردا هَپَرو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
روزِ عمرِ بیدردُ، نَاْكَسُو وَ نَاْ مَردُوْ
عَاْقِبَتْ دَ كُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اونِ كه هُكُفت اِمرو سِرْ خَلقِ ستمدیده
بی كَلَّهْ كَدو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اونِ كه چِنی وَاْدَه وَر خَلقِ خدا دَاْدَه
عَاْقِبَتْ چُنُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه آبرو مارَه مثلِ آبِ جُو كِرده
خُوْ بی آبرو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه ...تا... در خَلقِ زِبُوْ بسته
اَاْخِرْ ... خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه ظَاْهِرَاً اِمرو دَوْ وُ عزّتِ دَاْرَه
یَاْ روزِ زَبُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه دَادِیَنْ اِمرو مردم رَ از او اعراض
باز به او رجو (ع) خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
چو لَتَّهیِ بی مصرف یَاْ كه خَاْشُوْ و یَاْ كه
چُو اَوْیِ وضو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اونِ كه زَنَه سینه زِرْ یَاْ عَلَمِ هر رو
روزِ سرنَگُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
هر كار كُنَی امرو قسمتِ شما فردا
عینهُ (عینِ هو) هَمُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
اَی اونِ كه اندَاْزی قَلبِ مارَه وَرْ تُپْتُپْ
دلْ تو تُپْتُپُو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
ای ظَاْلِمِ پَیْنُمْكارْ،پیشِ مردمِ هُشْیارْ
دَستُاْنِ تو رو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
او كه تُو قفسْ كِرده «عندلیب« رَه اِمرو
خَیْ دی چه از او خَاْشُوْ ما مرده شما زنده
...اونِ که ...
....از دوسو خَاْشُوْ ما مرده شما زنده