ما میان دو آن‌دو
خدایی شعله‌پوش
مایی همیشه غم‌جو
همیشه باران‌خواه 
آن‌سو خدای زره‌پوش
خود بر سر و آخته‌شمشیر 
جوشان و مُنتَقِم 
این‌سو خدای نرم
خدای تماشا
با بغضِ آشنای مدامش 
ما حیران میانِ دو این‌دو 
یک‌سو خدای سخت... خدای بَرنده
یک‌سو خدای هم‌دل با... 
ما با خدای در خود هم‌دل و هم‌بغض بوده‌ایم
دل‌باخته به خدای بازنده
اما همیشه ابر
همیشه بارا‌ن‌‌خو