ما میان دو آن‌دو
خدایی شعله‌پوش
مایی همیشه غم‌جو
همیشه باران‌خواه
آن‌سو خدای زره‌پوش
خود بر سر و آخته‌شمشیر
جوشان و مُنتَقِم
این‌سو خدای نرم
خدای تماشا
با بغضِ آشنای مدامش
ما حیران میانِ دو این‌دو
یک‌سو خدای سخت... خدای بَرنده
یک‌سو خدای هم‌دل با...
ما با خدای در خود هم‌دل و هم‌بغض بوده‌ایم
دل‌باخته به خدای بازنده
اما همیشه ابر
همیشه بارا‌ن‌‌خو
