سَر و مینا اِکُنه یارِ کلو، ری قورُم
قِر به شولار اِده و اوفته گَلو ری قورُم
تُرنه إیـدِه دمِ باد و اِکُنـه قِرقِره شا
هاشقِ لیوه‌یِ مو وا چُنو بو، ری قورُم
بِس گُدُم سنگِ تمومِ بِنِه مِن لیوه‌گَری ـ
شُل بُکُن پاته سه‌پا، پاته بِکو ری قورُم
ایخُم اَنگُس کَشه مُردِیَل آبوم، بزن ـ
ساز و تُشماله وِ جا بنگِ سرو ری قورُم
حرفی إز میلِسِ دُنداله نیاری مِنِ دو
حرفی إز سوره‌یِ الحمد نبو ری قورُم
هاشق لیوه مِن گور که عاقل نیبو
متلِ لیوه‌گَریمونه بگو ری قورُم
اَر اِخُی گورِ مو لُوقَرْگَهِ رِندون آبو
عبده مَحمَد لَلَرینه... تو بخو ری قورُم
سرِ ری لَحْدْ مو نینُم که رِوِه مرگ به تیْمْ
اَر که هَـر روز خدا یار نبو، ری قورُم
اَر بِکالِن سرِ خاکه مو هزارویَه دِرَحد
سوز إبو جا همه‌سون بیدِ کلو ری قورُم
آرمونه پَلِ اوشونهِ سِ بُردُم مِنِ گور
وا پلِ بید بُواره، شو و رو ری قورُم
