آنقدر بارید
که دیگر میتوانست ابر باشد
قلبش را به من سپرد
یخچالهای سیبری را
و گونههایش را
از تاریکی کمد بیرون نیاورد
با هر زبانی که میرقصید
دوستش داشتم
زرافهای بودم غمگین
در چاردیواری شعر
به رقص، دعوتم میکرد.
شعرها
صوت ها
ویدئوها
کتاب ها
چاردیواری شعر
محمدرضا براری
تک نگاری
