شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

نگاه کن!

نگاه کن!
مادرانی نحیف
با زهدان‌هایی مرده
که گورکنانی سر به راه می‌زایند 
و عقربه‌های مرگ 
که بازوبند فربه‌ی مردانه خویش را
                                 آذین می‌بندند
کوچه‌ها
کوچه‌های غریب
که مناره‌های درهم را 
به سلول‌های منفرد 
                       تقسیم می‌کند 
و خیابان 
این عجوزه‌ی خسته 
که راه عبور بر خویش می‌بندد
و قاصدانی خسته‌تر 
جامانده 
در ازدحام ممنوع چراغ‌های قرمز 
و آژیر 
      آژیر
آژیر مردگانی پلاسیده 
فرومانده 
در سیاه‌چاله‌ی گورستان‌ها
                                طبق 
                               در طبق

سهم من اما 
تصویر تو بود در آینه 
وقتی 
آسمان هفتم هم 
آن‌قدر جسدهای گمشده داشت 
که نوبت آخر هم به ما نمی‌رسید 
این‌گونه بود 
ای یار!
ای گمشده!
که پرگار زنگ‌زده 
در گردش سرسام کبود می‌شد
 

ایرج صف شکن

تک نگاری

دلم می‌سوزد

دلم می‌سوزد

شهریار وقفی‌پور

شعرها

پنجره

پنجره

فروغ فرخزاد

دو شعر از رضا باب‌المراد

دو شعر از رضا باب‌المراد

رضا باب‌المراد

من که کسی بویی نبرد از چند و چونم

من که کسی بویی نبرد از چند و چونم

کبری موسوی‌قهفرخی

باد سر میکوبد

باد سر میکوبد

فهیمه جهان آبادی

ویدئو