...
این خون هابیل است
که در خاورمیانه بند نمی آید
و صلح
تنها خاکستریست بر آتش
بازهم
از کَله‌ی سیاستمداران باد می وزد
مَردان
به رنگ خاک در می‌آیند
زنان
به خاکستر می نشینند
و پارچه‌های سفیدِ
از سرخی گلوی کودکان
رنگ می بازند
باز هم
دوربین ها می چرخند
زمین سرگیجه می گیرد
و CNN
بالا می‌آورد
آمار کشته ها را
این شعر را
گوشه‌ای می گذارم
شاید روزی
باد مخالفی در آن بوزد
