برای مادرم    

از خم تند کوچه‌های 
سرد و یخ‌زده
عبور می‌کنم
دل رمیده به سوی تو
هر چند 
پیر و بی‌رمق شده‌ای 
اما 
مثل ماه می‌تابی
هرچند باران عمرت، افقی شده
اما 
زیر نگاه‌های گرم‌ات
عمود می‌بارد
و همین‌که
نفس می‌کشی
امیدم را هنوز باد نبرده
و چروک دست‌هایت 
مرا لمس می‌کند
دیروز یک حبه قند 
به من دادی
امروز 
بهاری‌ترین هوای من است.