تا پا درون کفشهای تو بگذارم  
برهنهپا، به کوچه خواهمزد  
به دخترم درخت سلام میگویم  
و به اهواز  
وقتی پرندگانش را بر ابروان سُربی پل  
پرواز میدهد  
کارون کنار نمیآید  
تا دل بهجویبار این غزل خسته بستهام  
کارون کنار نمیآید  
باید کتاب را  
بهآب بیندازم.
 
                                 
                                     
                                             
                                             
                                                     
                                                     
                                                     
                                                     
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
                                             
                                             
                                                