لەرەی دێ شــێـــعری شـــێـــت
پەیڤی نێــــو هەنبانەی ئـــەم
دڵـــه  دەربەسته
هاژه ی دێ خه می ئاڵ‌،
خوێنی بەر دەماری ئەم جەستە
سه رخۆشه
به دەم رێــگای تۆ خوێندنەوه و
تۆ لەبەرکردن
له گه ڵ سۆزی
«ئازیز مەچۆ»
خەمـێـکی قووڵم له کۆڵـه و
ماتیکــێــک سوور دایشاردووم له
خەمی شەقام
هــێــشتا زۆر زووە گیانەکەم
زۆرم ماوه تا وێــرانی و
                  نەگەیشتن
زۆرم ماوه تا
تلاوتل تلانەوەی بــێ تویی...
که تەنگی لێ هەڵــــچنیوم
.
.

دامشارە شار
که تەنیاییم پیاسەیه
بمدوێــنە شەقام
که حەکایەتم فرمێسکه و ئاو
بمکێـــشه کەوش
که دەرفەتم رێـــگایه و
                    دوور...
بمنووسه ئەی وشەی گوم بووی
شەوی بێ نامه و بێ ئەوی
لەم شێــعره
هە رگیز تۆ کۆتاییت نایه و
من فرمێـــسکم نابرێـــــته وە