سترگ و سخت
هنوز ایستاده‌ام چو کوه!
ستبرین، سخت‌جان، نستوه!
کهن...

قفس بود و قناری بود
و وهم‌آلود پنداری که پرواز است
و دیواری که دیوار است و...

پیرانه تو را دارم هان هم‌نفسم حافظ
باغی‌ست بهشت‌آسا گر در قفسم حافظ