هوشنگ چالنگی، شاعر نام‌آشنای کشور، در سن 80 سالگی درگذشت.

هوشنگ چالنگی در سال ۱۳۲۰ در شهر مسجدسلیمان به‌دنیا آمد. او به مدت سی سال در آموزش و پرورش مسجدسلیمان و سپس اهواز مشغول به تدریس بود.

چالنگی که از طریق مجله خوشه و توسط احمد شاملو به جامعه شعر معرفی شده‌بود، بعدتر به جرگه "شعر دیگر" پیوست.

"آن‌جا که می‌ایستی"، "نزدیک با ستاره مهجور"، "زنگوله تنبل" و "آبی ملحوظ" از جمله آثار چاپ شده هوشنگ چالنگی‌است.

آیا آن‌جا که می‌ایستی
حکایت جان‌هایی‌ست
که در انتظار نوبت خویشند
تا گُر گیرند؟
آیا آن جا که می‌گذری
انبوهی‌ِ رودهاست
که گلوی مردگان را
می‌جویند و باز پس نمی‌دهند؟
کمانداران و آبزیان
غرق می‌شوند دست در آغوش
و بر هر ریگ که فرود می‌آیند
صدای مرا می‌شنوند
که نمی‌خواستم بمیرم...