ام باهاری فایدَه چَه وختی چَمی پِکشتَه نی
وختی دل گرم آبَه نی ، چَی آهو نالَه نشتَه نی
آفتاوی دَستَه‌سری بوئَر دیرون کی چ‌بوبو
وختی گرمَه نفسی‌شی بَمَه‌کا پپشتَه نی
میشین و اَلالَه نَه چمن سَری قال آمَه‌که
مرا شوندَه‌زارَ دنیا دا بَمن دَیِشتَه نی
از زمستونی‌کا بَیمه سوجَه‌وا خردَنیمه
بندیکا هله مله‌وا آسونه‌داری کشته نی
بمن آهَشتِه وفا نی ت بوزون اشت خدا
پوچَه دنیا‌کا کی امَه کی صباش آهَشتَه‌نی
