ام باهاری فایدَه چَه وختی چَمی پِکشتَه نی 
 وختی دل گرم‌ آبَه نی ، چَی آهو نالَه نشتَه‌ نی 
آفتاوی دَستَه‌سری بوئَر دیرون کی چ‌بوبو 
 وختی گرمَه نفسی‌شی بَمَه‌کا پپشتَه نی 
میشین و اَلالَه نَه چمن سَری قال آمَه‌که 
مرا شوندَه‌زارَ دنیا دا بَمن دَیِشتَه نی 
از زمستونی‌کا بَیمه سوجَه‌وا خردَنیمه
بندیکا هله مله‌وا آسونه‌داری کشته نی
بمن آهَشتِه وفا نی ت بوزون اشت خدا 
پوچَه دنیا‌کا کی امَه کی صباش آهَشتَه‌نی