برای نرجس خانعلی زاده
پرستار ۲۵ ساله ی بیمارستان میلاد لاهیجان که به دلیل مراقب شبانه روزی از هموطنان مبتلا به کرونا، جان باخت.
آتفه چهارمحالیان
(به احترام و یاد دکتر رضا براهنی و قسم به چشم های سرخ ات اسماعیل)
قسم به چشم های درخشان ِ نامت نرجس
قسم به نام ِ چشم های ِ نیمه رهات
در آن درخت ها و توت ها
که بعد ِ تو برویند از چشمانت
درست یک نقطه مانده تا واژه ی پایان
که از پهلوی تو
سُرب ِ سرد خود را خورشید خواند
و صورتت را چون دانه ای قلب
درخاک باغچه کاشت.
قسم به نام روی لبت نرجس
به رنگ ِ لابلای گیسوهات
به آنچه ماند توی گلویت
به آنکه بوسه های سوی پیرهنت
کفش های سرخ ِ با خیابان بیآمدنت
قسم به مرگ
مرگِ قبل از سپیده برخواستنت
به آن حریر ِ نپوشیده، نرقصیده
قسم به گل_شکفته های پس ازاین نَه_دامنت
قسم به صداها
که تصمیم ِشب شده اند
به خنجِ عفونت به سطر
که خط ِ ناله نخوانَد
به گفت گوی مات ِ توی مردمکت
قسم به طوفان که خانه ی ریحان هاست
به اعتراف
به آن دروغ ِ غایت ِ اعلا
تو مرده ای و ما.
و از تمام شهرِ شیون وسوگند
تنها
سواد ِ گریه به جاست.
