فانوس روشن کن! 
شب اتفاقی نیست...
خورشید خاموشه، 
این‌جا چراغی نیست...

فانوس روشن کن! 
تا عشق پیدا شه
تا ماهیِ این تُنگ 
راهیِ دریا شه

پنهون نشو تو شب!
این راه مسدوده
خاموش می‌میریم...
تا بوده این بوده

تا بوده غم بوده 
رو شونه‌های ما
تقدیرو بشکن تا 
روشن بشه فردا

از کینه خالی شو! 
از هر چی تاریکه
دریا تو چشماته! 
خورشید نزدیکه

این خواب سنگینو  وقفِ پریدن کن!
شب اتفاقی نیست... فانوس روشن کن!