شعرها

صوت ها

ویدئوها

کتاب ها

ویرانی، همهمه است

ویرانی، همهمه است
نمی‌توانی گوشَت را
به مکانی خاص بچسبانی
بگویی: این خانه در حال فرو ریختن است
هزار چنار در هزار روز
ذره‌ ذره ذره
از درون می‌سوزند
و چهارباغ بی‌آن‌که ببینی
خاکستر می‌شود

ویرانی، تکامل است
از موجودی به موجودی
دائماً شکل عوض می‌کند
در فیروزه‌ی کاشی‌ها غلت می‌زند
تا به بال کبوترها بچسبد
و مسجدی را از پا بیندازد

ویرانی، مه است
هرچه تقلا کنی
چیزی را شفاف‌تر ببینی
مبهم و مبهم و مبهم‌تر می‌شود

تنها می‌توانی
با دهانِ بسته
با چشم‌ها و دست‌های بسته
یک گوشه بایستی
و انتظار بکشی
 

جواد خوانساری

تک نگاری

شعرها

من خوبم 

من خوبم 

فرخنده حاجی زاده

گاز

گاز

مجتبی ویسی

پیش از تو نرد عشق باخته بودم

پیش از تو نرد عشق باخته بودم

فرزانه قوامی

دنیا دوباره زهر خودش را ریخت، خون گُر گرفت گوشه‌ی شریانم

دنیا دوباره زهر خودش را ریخت، خون گُر گرفت گوشه‌ی شریانم

محمود صالحی‌فارسانی