کتاب ها

Books

اشعار

poetry

صوت ها

audios

ویدئوها

videos

بیوگرافی

متولد ۱۳۶۶، ایلام.

پرچمم را که زمین بگذارم

پرچمم را که زمین بگذارم
درخت‌ها از باغ بر‌می‌گردند
به تابوت‌هایی شناور بر آب
ماه در تاریکی اقیانوس‌ها فرو‌خواهد رفت
باد دیگر بازیگاه‌ها و نهانگاه‌های گذشته‌ی خود را نمی‌شناسد
شعر جاده‌ی ابریشم است
که می‌رود تا به پروانه‌ای مرده در اتاق بینجامد
و من زنی دیوانه‌ام
در اردوگاه
که برای پرندگان وعظ می‌کند
و همچنان این صلیب را سرخ می‌بیند!

طاهره بارانی