«حمیرا نکهت دستگیرزاده» شاعر سرشناس افغانستان درگذشت.
حمیرا نکهت متولد ۱۳۳۹ در کابل است. او لیسانس خود را از دانشگاه کابل و دکترایش را از دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه سوفیا، بلغارستان اخذ کرده‌بود.
او از بنیانگذاران انجمن شاعران و نویسندگان زبان «انشا» در هلند بود.
حمیرا نکهت دستگیرزاده چندین جایزه از جمله جایزه‌ی شعر جوانان، جایزه‌ی شعر زنان، جایزه‌ی شعر فارسی، جایزه‌ی شعر انجمن ناصر خسرو بلخی و نشان آزادی را به دست آورده بود.
برخی از آثار چاپ‌شده او: شط آبی رهایی (۱۹۹۰)، غزل غریب غربت (۲۰۰۳)، به دور آتش و دریغ (۲۰۰۹)، آفتاب آواره (۲۰۱۱)، هیچ نتوان گفت در ۵۰ سال (۲۰۱۱)، کوچه های روشن ماه هالند (۲۰۱۲)، تلخ در آتش (۲۰۱۳)، ازسپیده لبریز (۲۰۱۳)، از پوست تا پوستر (۲۰۱۳) و پرواره های پندار (۲۰۱۴) هستند.
این اشعار از او از کتاب «در مفصل دروغ و دعا» انتخاب شده است:
•
آن زن که نگه زخویش دزدید منم
آن زن که صدای خویش نشنید منم
آن کس که میان هستی من گم بود
یک روز ز چشمان تو تابید منم
*
بی‌باک‌تر از همیشه آوازم ده
با بال و پری ز عشق پروازم ده
یک‌باره برون برا و از شب بگذر
پیوند مکرر سر آغازم ده
*
در شهر تو بی‌صداترین تصویرم
بی‌خانه‌ترین حکایت تقدیرم
آواره‌ی صد ترانه‌ی پر طربم
اما به گلوی واژه در زنجیرم
