زلف زرد آدمه ایبو من تلاطم بیشتر 
بافه دم باد ایده چی گندم، و گندم بیشتر

از همو روزی که بند زلفته دادی و باد 
سی همه‌ی مردم دلم ایسوسه سی خم بیشتر

ایگو تریاک تیت درمونه ، باور نیکنم 
هر مریضی دیدته وابیده قایوم بیشتر

سیل کردی‌، سیل وا خنده‌ت خشه بایم شیرین‌!
خوت خشی، تا پسته اینی جفت بایم بیشتر

ای همه ی عالم و نومت مهس‌! غیرت دارتم
نیترم بهلم بری سر زون مردم بیشتر

جونمه اینم و پات و خینمه ایریزم نهات
خوت خو دونی چی که لایق بو ندارم بیشتر