حالا دیگر
با چشم غیرمسلح هم می‌دانم
که ماه لمیده بر خزر
ماه سعدی نیست
و حتی شراب شیراز
چروک‌های مقدسش را
پنهان نمی کند.
مجبور است ماه
برای عشوه‌گری
کرم ضد‌آفتاب بزند
و طلاق بگیرد از قمر‌بودن زمین.
با این همه
ماه پیر مهربان خسته‌ی لمیده بر ساحل آستارا
خوب می‌داند
برای استعاره‌ی زیبارویان
زیادی بوده است.
