در این‌جا گرد آمدیم
 که مربع برگردیم
حالا بلند شوید
و یک‎چهارم از خودتان را بغل کنید
زمان از گذشته‎های دور بازگشته ‎است
ما همه با هم 
نبودیم و نیستیم
و می‎دانیم که مرگ سنگین است
سنگین‎تر از بزرگ‌ترین تخته‎سنگ‎های کوهستان
حالا در طوفان دوام می‎آوریم و نمی‎میریم
حالا تو!
همان که در تاریکیِ پاییز ایستاده‎ای
جلوتر بیا
و مرا به هزار زبان زنده‎ی دنیا ببوس.